Prva takva “izložba” održana je 1866. godine. na koloniji Victoria u Australiji, gdje su sudjelovali predstavnici svih kolonija sa kontinenta. Od 1880-ih postali su vrlo popularni u Europi, održavaju se u Londonu, Glasgowu, Bruxellesu (slika 1), Madridu, Lisabonu, Parizu (slika 2), Amsterdamu, Dresdenu, Genovi itd. – čak i u New Yorku (slika 3) i Omahi. Posljednja je održana 1948. u Bruxellesu.

Parižani su imali i permanentnu lokaciju sajma (Bois de Vincennes) od 110 hektara sa izgrađenim autentičnim selima iz kolonija, čije ruševine stoje i danas. Za „kolonijalnu ekspoziciju“ iz 1931. u Parizu prodat je rekordan broj od 33 miliona ulaznica, i trajala je cijelih šest mjeseci.

Komunistička antiimperijalistička liga (u kojoj je 107 od 175 delegata bilo iz tadašnjih kolonija) održala je „antikolonijalnu ekspoziciju“ odmah pored sajma (slika 4). U ekspoziciji pod nazivom „Istina o kolonijama“, predstavljeni su horori kolonijalizma – ubistva, silovanja, sakaćenja, mučenja, prisilni rad, itd. – dok je kao antiteza hvaljen SSSR. Izloženi su i umetnički radovi autohtonih naroda da bi se razbio potencirani mit o „divljaštvu“. Nikada više nakon 1931. nije održana “kolonijalna ekspozicija” u Francuskoj.